Aρχική

ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2020 (ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ)

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

ΤΗΝ ΤΡΙΑΚΟΣΤΗ ΤΡΙΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ Τρι­ω­δί­ου Α΄Τοῦ Τε­λώ­νου καί Φα­ρι­σαί­ου

ΔΕΙΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΕΔΩ

Ὁ Τι­μό­θε­ος ἀν­τά­ξιος μα­θη­τής τοῦ Παύ­λου

Πρός Τι­μό­θε­ον Β΄ Ἐ­πι­στο­λῆς Παύ­λου (Γ΄,10-15)

Τέ­κνον Τι­μό­θε­ε, πα­ρη­κο­λού­θη­κάς μου τῇ δι­δα­σκα­λί­ᾳ, τῇ ἀ­γω­γῇ·

Παι­δί μου Τι­μό­θε­ε·

Ἐ­σύ ὁ ἴ­διος ἔ­ζη­σες κον­τά μου, πα­ρα­κο­λου­θών­τας τήν ἀ­λη­θι­νή δι­δα­σκα­λί­α. Εἶ­δες τόν

τρό­πο τῆς ζω­ῆς μου, δι­έ­κρι­νες τίς ἁ­γνές προ­θέ­σεις μου. Δι­α­πί­στω­σες τήν γνή­σια πί­στη,

τήν ἀ­πέ­ραν­τη μα­κρο­θυ­μί­α, τήν πλού­σια ἀ­γά­πη καί τήν καρ­τε­ρι­κή ὑ­πο­μο­νή μου. Ἔ­ζη­σες

τούς δι­ωγ­μούς καί τά πα­θή­μα­τα, αὐ­τά πού μοῦ συ­νέ­βη­σαν στήν Ἀν­τι­ό­χεια, στό Ἰ­κό­νιο,

στά Λύ­στρα. Ἀ­λή­θεια, τί δέν ἔ­πα­θα γιά τόν Χρι­στό! Πό­σους δι­ωγ­μούς δέν ὑ­πέ­φε­ρα γιά χά­ρη του! 

Πάν­το­τε ὅ­μως ὁ Κύ­ριος ἦ­ταν δί­πλα μου καί ἀ­πό ὅ­λους μέ ἀ­πάλ­λα­ξε. Τώ­ρα λοι­πόν, ὅ­σοι θέ­λουν

νά ζοῦν σύμ­φω­να μέ τό εὐ­αγ­γέ­λιο τοῦ Χρι­στοῦ, δέν θά κα­λο­πε­ρά­σουν στήν ἐ­δῶ ζω­ή. Θά

κα­τα­δι­ω­χθοῦν ἀ­πό ἄ­πι­στους, θά ὑ­πο­φέ­ρουν θλί­ψεις καί πει­ρα­σμούς. Ἀν­τί­θε­τα οἱ κα­κό­ψυ­χοι καί οἱ

ἀ­πα­τε­ῶ­νες, θά κα­λο­πε­ρά­σουν στήν ἐ­δῶ ζω­ή. Στό τέ­λος ὅ­μως θά ὁ­δη­γη­θοῦν στήν κα­τα­στρο­φή, ἀ­φοῦ

ξε­γε­λά­σουν πρῶ­τα τόν ἑ­αυ­τό τους καί ἔ­πει­τα τούς ἄλ­λους. Ἐ­σύ ὅ­μως, Τι­μό­θε­ε, νά μέ­νεις στα­θε­ρός

σέ ὅ­σα ἔ­μα­θες καί πί­στευ­σες. Νά μήν ξε­χνᾶς πο­τέ, ποι­ός ἦ­ταν στήν πί­στη ὁ δά­σκα­λός σου. 

Νά θυ­μᾶ­σαι πάν­τοτε, ὅ­τι ἀ­πό τά παι­δι­κά σου χρό­νια δι­δά­χθη­κες τήν Ἁ­γί­α Γρα­φή. Αὐ­τή ἔ­χει τήν

δύ­να­μη, ἀ­φοῦ ἐ­σύ πι­στεύ­εις στόν Ἰ­η­σοῦ Χρι­στό, νά σέ φω­τί­σει καί νά σέ ὁ­δη­γή­σει στήν σω­τη­ρί­α.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

ΔΕΚΑΤΗ ΕΚΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ

Κυριακή Τελώνου καί Φαρισαίου

ΔΕΙΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΕΔΩ

Ἡ πα­ρα­βο­λὴ τοῦ τε­λώ­νη καὶ τοῦ Φα­ρι­σαί­ου

Ἀπὸ τὸ κατὰ Λουκᾶν Εὐαγγέλιο. πθ΄

(ΙΗ΄,09-14)

Εἶ­πεν ὁ Κύ­ριος τὴν πα­ρα­βο­λὴν ταύ­την· Ἄν­θρω­ποι δύ­ο ἀ­νέ­βη­σαν·

Εἶ­πε ὁ Κύ­ριος τὴν πα­ρα­βο­λὴ αὐ­τή·

Σὲ κά­ποι­ους ἀν­θρώ­πους, ποὺ εἶ­χαν με­γά­λη ἰ­δέ­α γιὰ τὸν ἑ­αυ­τό τους καὶ πε­ρι­φρο­νοῦ­σαν

τοὺς ἄλ­λους. «Δύ­ο ἄν­θρω­ποι ἦρ­θαν καὶ μπῆ­καν μέ­σα στὸν να­ό, γιὰ νὰ προ­σευ­χη­θοῦν. Ὁ ἕ­νας

ἦ­ταν Φα­ρι­σαῖ­ος καὶ ὁ ἄλ­λος τε­λώ­νης. Ὁ Φα­ρι­σαῖ­ος, ἀ­φοῦ ἔ­πια­σε μιὰ κα­λὴ θέ­ση μπρο­στά,

ἄρ­χι­σε ἀ­μέ­σως νὰ προ­σεύ­χε­ται γιὰ τὸν ἑ­αυ­τό του· “Θε­έ μου σ’ εὐ­χα­ρι­στῶ! Ἐ­γὼ δὲν εἶ­μαι

σὰν ὅ­λους τοὺς ἄλ­λους ἀν­θρώ­πους, ποὺ εἶ­ναι πλε­ο­νέ­κτες, ἄ­δι­κοι, μοι­χοί. Οὔ­τε πά­λι εἶ­μαι

σὰν αὐ­τὸν ἐ­δῶ τὸν τε­λώ­νη. Ἐ­γὼ νη­στεύ­ω δύ­ο φο­ρὲς τὴν ἑ­βδο­μά­δα καὶ ἐ­πὶ πλέ­ον προ­σφέ­ρω στὸν

να­ὸ τὸ δέ­κα τοῖς ἑ­κα­τὸ ἀ­πὸ ὅ­λα τὰ ὑ­πάρ­χον­τά μου”. Ὁ τε­λώ­νης ἀν­τί­θε­τα, ἀ­φοῦ γο­νά­τι­σε κρυ­φὰ

πιὸ πί­σω σὲ μιὰ γω­νιά, δὲν τολ­μοῦ­σε νὰ ση­κώ­σει τὰ μά­τια του στὸν οὐ­ρα­νό. Χτυ­ποῦ­σε μό­νο

τὸ στῆ­θος του, λέ­γον­τας· “Θε­έ μου, συγ­χώ­ρε­σέ με, για­τὶ εἶ­μαι ἄν­θρω­πος ἁ­μαρ­τω­λός”». Ὅ­ταν

ὁ Χρι­στὸς τε­λεί­ω­σε τὴν πα­ρα­βο­λή, τοὺς εἶ­πε· «Σᾶς δι­α­βε­βαι­ώ­νω λοι­πόν, ὅ­τι ἀ­πὸ τοὺς

δύ­ο ἀν­θρώ­πους, ποὺ μπῆ­καν μέ­σα στὸν να­ὸ γιὰ προ­σευ­χή, ὁ τε­λώ­νης ἔ­φυ­γε δι­και­ω­μέ­νος γιὰ

τὸ σπί­τι του καὶ ὄ­χι ὁ Φα­ρι­σαῖ­ος. Κά­θε ὑ­πε­ρήφα­νος ἄν­θρω­πος, ποὺ ὑ­ψώ­νει τὸν ἑ­αυ­τό του,

σί­γου­ρα θὰ τα­πει­νω­θεῖ, ἀ­φοῦ θὰ κα­τα­κρι­θεῖ ἀ­πὸ τὸν Θεό. Κά­θε τα­πει­νὸς ὅ­μως ἄν­θρω­πος

θὰ ὑ­ψω­θεῖ, ἀ­φοῦ θὰ δι­και­ω­θεῖ ἀ­πὸ τὸν Θε­ό».

 

ΠΗΓΗ