Aρχική

ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 23 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2020 (ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ)

Εκτύπωση

ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 23 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2020 (ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ)

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

ΤΗΝ ΤΡΙΑΚΟΣΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ

Κυ­ρια­κή τῆς Κρί­σε­ως ἤ τῶν Ἀ­πό­κρε­ω 

ΔΕΙΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΕΔΩ

Ἡ νη­στεί­α τῶν φα­γη­τῶν οὔ­τε μᾶς ἁ­γιά­ζει, οὔ­τε μᾶς σώ­ζει

Πρός Κο­ριν­θί­ους Α΄ Ἐ­πι­στο­λῆς Παύ­λου

(Η΄,08-13 κ Θ΄,01-02)

Ἀ­δελ­φοί, βρῶ­μα ἡ­μᾶς οὐ πα­ρί­στη­σι τῷ Θε­ῷ·

Ἀ­δελ­φοί μου·

Δέν θά φα­νοῦ­με ἀ­ρε­στοί στά μά­τια τοῦ Θε­οῦ μέ τό φα­γη­τό.

Οὔ­τε ἄν φᾶ­με ἀ­πό ὅ­λα τά φα­γη­τά, κερ­δί­ζου­με στήν πί­στη, οὔ­τε ἄν δέν φᾶ­με, ζη­μι­ω­νό­μα­στε.

Προ­σέξ­τε ὅ­μως, μή­πως αὐ­τό τό πνευ­μα­τι­κό σας δι­καί­ω­μα, τό νά τρῶ­τε ἐ­λεύ­θε­ρα ὅ­λα τά φα­γη­τά, σκαν­δα­λί­σει τούς ἀ­δελ­φούς μέ ἀ­σθε­νι­κή πί­στη.

Ἄν τώ­ρα ἕ­νας ἀ­πό αὐ­τούς δεῖ ἐ­σέ­να, πού γνω­ρί­ζεις τήν ἀ­λή­θεια γιά τά εἰ­δω­λό­θυ­τα, νά κά­θε­σαι σέ τρα­πέ­ζι εἰ­δω­λο­λα­τρι­κοῦ να­οῦ, δέν θά πά­ρει τό­τε κι αὐ­τός θάρ­ρος νά τρώ­ει τά εἰ­δω­λό­θυ­τα;

Ἔ­τσι ὁ­δη­γεῖ­ται στήν ἀ­πι­στί­α καί χά­νε­ται ὁ ἀ­δύ­να­τος στήν πί­στη ἀ­δελ­φός, γιά τόν ὁ­ποῖ­ο ὁ Χρι­στός πέ­θα­νε ἐ­πά­νω στόν σταυ­ρό καί αἰ­τί­α εἶ­σαι ἐ­σύ, πού πα­ρου­σι­ά­ζε­σαι ὅ­τι γνω­ρί­ζεις τήν ἀ­λή­θεια.

Ὅ­ταν λοι­πόν ἁ­μαρ­τά­νε­τε στά μά­τια τῶν ἀ­δελ­φῶν σας καί πλη­γώ­νε­τε τήν ἀ­δύ­να­τη πί­στη τους, τό­τε στόν ἴ­διο τόν Χρι­στό ἁ­μαρ­τά­νε­τε.

Ὕ­στε­ρα ἀ­πό ὅ­λα αὐ­τά, ἀ­δελ­φοί μου, ἄν κά­τι πού τρώ­ω σκαν­δα­λί­ζει τόν ἀ­δελ­φό μου, τό­τε ἐ­γώ δέν πρό­κει­ται νά γευ­θῶ πο­τέ κρέ­ας στήν ζω­ή μου, γιά νά μήν σκαν­δα­λί­σω τόν ἀ­δελ­φό μου.

Δέν εἶ­μαι ἀ­λη­θι­νός ἀ­πό­στο­λος τοῦ Χρι­στοῦ; Ἀ­σφα­λῶς καί εἶ­μαι.

Δέν εἶ­μαι ἐ­λεύ­θε­ρος νά τρώ­ω; Καί βέ­βαι­α εἶ­μαι.

Δέν εἶ­δα μέ τά μά­τια μου τόν ἴ­διο τόν Κύ­ριό μας Ἰ­η­σοῦ Χρι­στό; Φυ­σι­κά τόν εἶ­δα.

Δέν εἶ­στε ἐ­σεῖς τό ἔρ­γο μου γιά τήν δό­ξα τοῦ Κυ­ρί­ου;

Ἄν τώ­ρα γιά ἄλ­λους δέν εἶ­μαι ἀ­πό­στο­λος, γιά σᾶς ὅ­μως νά τό ξέ­ρε­τε κα­λά, σί­γου­ρα εἶ­μαι.

Ἐ­σεῖς εἶ­στε ἡ με­γα­λύ­τε­ρη ἀ­πό­δει­ξη στό ἀ­πο­στο­λι­κό κή­ρυγ­μά μου,

γιά νά δο­ξά­ζε­ται ὁ Θε­ός.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

ΔΕΚΑΤΗ ΟΓΔΟΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ

Κυ­ρια­κή τῆς Κρί­σε­ως ἤ τῶν Ἀ­πό­κρε­ω

ΔΕΙΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΕΔΩ

Ἡ δευ­τέ­ρα πα­ρου­σί­α τοῦ Κυ­ρί­ου

Ἀπό τό κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιο. πϛ΄

(ΚΕ΄, 31-46)

Εἶ­πεν ὁ Κύ­ριος· Ὅ­ταν ἔλ­θῃ ὁ υἱ­ός τοῦ ἀν­θρώ­που ἐν τῇ δό­ξῃ αὐ­τοῦ·

Εἶ­πε ὁ Κύ­ριος·

«Ὅ­ταν ἔρ­θει πά­λι στήν γῆ ὁ Υἱ­ός τοῦ ἀν­θρώ­που μέ τήν με­γα­λό­πρε­πη δό­ξα του, θά κα­θί­σει στόν ἔν­δο­ξο θε­ϊ­κό θρό­νο του καί θά συ­νο­δεύ­ε­ται ἀ­πό ὅ­λους τούς ἁ­γί­ους ἀγ­γέ­λους.

Τήν στιγ­μή ἐ­κεί­νη θά μα­ζευ­τοῦν μπρο­στά του ὅ­λα τά ἔ­θνη.

Αὐ­τός θά δι­α­χω­ρί­σει τούς ἀν­θρώ­πους με­τα­ξύ τους, ὅ­πως χω­ρί­ζει ὁ βο­σκός τά πρό­βα­τα ἀ­πό τά γί­δια.

Θά το­πο­θε­τή­σει τούς δί­και­ους στά δε­ξιά του καί τούς ἄ­δι­κους στά ἀ­ρι­στε­ρά του».

«Τό­τε ὁ βα­σι­λιάς θά πεῖ σ’ ἐ­κεί­νους, πού βρί­σκον­ται στά δε­ξιά του·

“Ἐ­λᾶ­τε σ’ ἐ­μέ­να οἱ εὐ­λο­γη­μέ­νοι ἀ­πό τόν Πα­τέ­ρα μου. Κλη­ρο­νο­μεῖ­στε τήν οὐ­ρά­νια βα­σι­λεί­α, πού ἔ­χει ἑ­τοι­μα­σθεῖ γιά σᾶς ἀ­πό τήν δη­μι­ουρ­γί­α τοῦ κό­σμου.

Πεί­να­σα καί ἐ­σεῖς μοῦ δώ­σα­τε νά φά­ω· δί­ψα­σα καί μέ πο­τί­σα­τε· ἤ­μουν ξέ­νος καί μέ πε­ρι­μα­ζέ­ψα­τε.

Ἤ­μουν γυ­μνός καί μέ ντύ­σα­τε· ἀρ­ρώ­στη­σα καί μέ ἐ­πι­σκε­φθή­κα­τε· κα­τάν­τη­σα στήν φυ­λα­κή καί ἤρ­θα­τε νά μέ δεῖ­τε”.

Ἀ­μέ­σως οἱ δί­και­οι θά τοῦ ἀ­πο­κρι­θοῦν·

“Κύ­ρι­ε, πό­τε σέ εἴ­δα­με πει­να­σμέ­νο καί σέ θρέ­ψα­με, ἤ δι­ψα­σμέ­νο καί σέ πο­τί­σα­με;

Πό­τε σέ συ­ναν­τή­σα­με ξέ­νο καί σέ φι­λο­ξε­νή­σα­με, ἤ γυ­μνό καί σέ ντύ­σα­με;

Πό­τε πά­λι μά­θα­με πώς εἶ­σαι ἄρ­ρω­στος ἤ φυ­λα­κι­σμέ­νος καί σέ ἐ­πι­σκε­φθή­κα­με”;

Καί ὁ βα­σι­λιάς θά ἀ­πο­κρι­θεῖ σ’ αὐ­τούς καί θά τούς πεῖ· “Ἀ­λη­θι­νά σᾶς λέ­ω, τό ἐν­δι­α­φέ­ρον πού δεί­ξα­τε σέ ἕ­ναν ἀ­πό τούς μι­κρούς καί ἀ­σή­μαν­τους ἀ­δελ­φούς μου, αὐ­τό σ’ ἐ­μέ­να τόν ἴ­διο λο­γα­ρι­ά­ζε­ται”».

«Με­τά θά πεῖ καί σ’ ἐ­κεί­νους, πού βρί­σκον­ται στά ἀ­ρι­στε­ρά του·

“Φύ­γε­τε ἀ­πό μπρο­στά μου, ἐ­σεῖς οἱ κα­τα­ρα­μέ­νοι. Πᾶ­τε στήν αἰ­ώ­νια φω­τιά, πού ἑ­τοι­μά­σθη­κε γιά τόν δι­ά­βο­λο καί τούς ἀγ­γέ­λους του.

Πεί­να­σα καί ἐ­σεῖς δέν μοῦ δώ­σα­τε νά φά­ω· δί­ψα­σα καί δέν μέ πο­τί­σα­τε.

Ἤ­μουν ξέ­νος καί δέν μέ πε­ρι­μα­ζέ­ψα­τε· γυ­μνός καί δέν μέ ντύ­σα­τε· ἄρ­ρω­στος καί φυ­λα­κι­σμέ­νος καί οὔ­τε πά­λι ἤρ­θα­τε νά μέ δεῖ­τε”.

Καί αὐ­τοί ἀ­μέ­σως θά δι­και­ο­λο­γη­θοῦν λέ­γον­τας· “Κύ­ρι­ε, πό­τε σέ εἴ­δα­με πει­να­σμέ­νο ἤ δι­ψα­σμέ­νο, ξέ­νο ἤ γυ­μνό, ἄρ­ρω­στο ἤ φυ­λα­κι­σμέ­νο καί δέν σέ φρον­τί­σα­με”;

Τό­τε θά ἀ­παν­τή­σει καί σ’ αὐ­τούς· “Ἀ­λη­θι­νά σᾶς λέ­ω, ἀ­φοῦ δέν δώ­σα­τε ση­μα­σί­α, σέ ἕ­ναν ἀ­πό τούς μι­κρούς καί ἀ­σή­μαν­τους ἀ­δελ­φούς μου, οὔ­τε καί ἐ­μέ­να τόν ἴ­διο πο­τέ θά μέ λο­γα­ρι­ά­ζα­τε”.

Με­τά ἀ­πό ὅ­λα αὐ­τά, οἱ ἄ­δι­κοι θά πᾶ­νε στήν αἰ­ώ­νια κό­λα­ση,

ἐ­νῶ οἱ δί­και­οι στήν αἰ­ώ­νια ζω­ή».

 

ΠΗΓΗ