Το άρθρο αυτό δεν είναι δικό μου αλλά ενός πρώην Γραμματέα Οργανωτικού της Ν.Δ ,ενός αγνού
στελέχους από αυτά που μαζί στήσαμε και κρατήσαμε ΟΡΘΙΑ την παράταξη στα δύσκολα χρόνια.
Να γιατί λοιπόν αρχίζω και δικαιώνομαι που αποχώρησα από την σ η μ ε ρ ι ν ή Ν.Δ στις 25/2/2025.Και ακόμη είναι η αρχή!Απευθύνεται στην ψυχή του Νεοδημοκράτη.
Αξίζει να το διαβάσετε και να το προωθήσετε.Ό Σ Ο Ι θέλετε την Ε λ λ ά δ α ξ α ν ά υ π ε ρ ή φ α ν η και είσθε έτοιμοι για νέους αγώνες.
Η ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ
Από τη Νέα Δημοκρατία της ευθύνης στο επιτελικό κράτος της ντροπής
του ΚΩΣΤΑ ΖΩΝΤΑΝΟΥ
Όλα τα υποσχέθηκε. Και όλα τα έκανε.
Ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας συχνά μας υπενθυμίζει τι είπε όταν εκλέχθηκε – μιλώντας με το «εμείς», ίσως από ευγένεια, ίσως για να μας κάνει συνένοχους.
Είπε ότι θα κάνει «διεύρυνση προς το ΠΑΣΟΚ» – και την έκανε.
Είπε ότι θα «ανοίξει» το κόμμα, ότι «δεν θα μείνει τίποτα που να θυμίζει την παλιά Νέα Δημοκρατία» – και το πέτυχε απόλυτα.
Πράγματι, δεν έμεινε τίποτα που να θυμίζει την παράταξη της ευθύνης, της πατριωτικής Δεξιάς, της κοινωνικής μέριμνας· τη Νέα Δημοκρατία του Καραμανλή, του Αβέρωφ, του Έβερτ, του Κωστα Καραμανλή ,του Σαμαρά.
Τα πέταξε όλα στα σκουπίδια.
Ό,τι πιο καθαρό, πιο έντιμο, πιο πατριωτικό υπήρχε στο κόμμα, είτε διώχθηκε είτε απαξιώθηκε.
Και στη θέση τους μπήκαν πρόσωπα… από το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’80-90.
Το ΠΑΣΟΚ που έμαθε τον λαό πώς να διορίζεται και όχι πώς να δουλεύει.
Πώς να δανείζεται και όχι πώς να παράγει.
Πώς να κυβερνά με ρουσφέτι, διαφθορά, κομπίνα και λαϊκισμό.
Το ΠΑΣΟΚ που άνοιξε τον δρόμο για τον υπερδανεισμό, και τελικά για την εθνική χρεωκοπία.
Και τώρα; Τώρα που σκάνε το ένα μετά το άλλο τα σκάνδαλα του περιβόητου «επιτελικού κράτους» – πού είναι όλοι αυτοί;
Πού είναι το «επιτελείο» που θα διοικούσε με επάρκεια, ήθος, διαφάνεια και λογοδοσία;
Σε ποιο λαγούμι έχουν κρυφτεί; Μήπως στα ίδια λαγούμια που κρύβονταν οι Πασόκοι όταν κατέρρεε το «σοσιαλιστικό θαύμα» των ‘80s-’90s;
Θα βγουν βέβαια κάποιοι, και από μέσα στην παράταξη, να πουν:
«Και οι άλλοι τα ίδια έκαναν. Και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ είχαν σκάνδαλα».
Ναι, αλλά η διαφορά μας με αυτούς ήταν πάντα μία και θεμελιώδης: η ε ν τ ι μ ό τ η τ α.
Αυτό μας έκανε υπερήφανους. Αυτό μας ξεχώριζε.
Όχι μόνο η ικανότητα, αλλά το ή θ ο ς . Όχι μόνο η διαχείριση, αλλά η η θ ι κ ή υ π ε ρ ο χ ή τ η ς Π α ρ ά τ α ξ η ς.
Κι αν χάσαμε κι αυτό, τότε τι ακριβώς είμαστε;
Όταν το κόμμα σου δεν έχει καμία σχέση με τις αρχές σου, τότε δεν μιλάμε για διεύρυνση.
Μιλάμε για μεταμόρφωση σε κάτι άλλο.
Κάτι ξένο. Κάτι απωθητικό.
Η Ν έ α Δ η μ ο κ ρ α τ ί α δ ε ν υ π ά ρ χ ε ι π ι α .
Κι αυτό δεν είναι αποτέλεσμα ατυχημάτων ή κακών επιλογών.
Ε ί ν α ι σ χ έ δ ι ο.
Σχέδιο μεθοδικό και κυνικό.
Σχέδιο για να τελειώσει οριστικά ό,τι απέμεινε από την παραδοσιακή, πατριωτική, λαϊκή Κεντροδεξιά.
Η ιστορία δεν ξεχνά.
Και η βάση της παράταξης δεν θα συγχωρήσει.
Το σκάνδαλο στον ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι το τέλος. Είναι η αρχή.
Γιατί όταν αρχίσει να βρέχεται η αυλή σου, π ο λ λ ο ί θ α γ λ ι σ τ ρ ή σ ο υ ν.