ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 2 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2020

(ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ) 

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

2 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

Ἡ Ὑ­πα­παν­τή τοῦ Κυ­ρί­ου

Πρός Ἑ­βραί­ους Ἐ­πι­στο­λῆς Παύ­λου

(Ζ΄,07-17)

ΔΕΙΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΕΔΩ

Ἀ­δελ­φοί, χω­ρίς πά­σης ἀν­τι­λο­γί­ας·

Ἀ­δελ­φοί μου·

Χω­ρίς καμ­μιά ἀν­τίρ­ρη­ση τό μι­κρό­τε­ρο καί κα­τώ­τε­ρο εὐ­λο­γεῖ­ται πάν­το­τε ἀ­πό τό με­γα­λύ­τε­ρο καί ἀ­νώ­τε­ρο. Ἄ­ρα ὁ Μελ­χι­σε­δέκ εἶ­ναι ἀ­νώ­τε­ρος, ἀ­φοῦ εὐ­λό­γη­σε τόν Ἀ­βρα­άμ. Βλέ­που­με τώ­ρα, σύμ­φω­να μέ τόν Μω­σα­ϊ­κό νό­μο, ἄν­θρω­ποι νά λαμ­βά­νουν τό ἕ­να δέ­κα­το, ἐ­νῶ κα­τό­πιν πε­θαί­νουν. Ἐ­κεῖ ὅ­μως ἀ­να­φέ­ρε­ται, ὅ­τι ὁ Μελ­χι­σε­δέκ ἔ­λα­βε τό δέ­κα­το, ἐ­νῶ συ­νε­χί­ζει νά εἶ­ναι ἀ­κό­μη ζων­τα­νός. Θά μπο­ροῦ­σε μέ λί­γα λό­για νά πεῖ κά­ποι­ος, ὅ­τι στό πρό­σω­πο τοῦ Ἀ­βρα­άμ ἔ­δω­σε δέ­κα­το καί ὁ Λευΐ, ὁ ὁ­ποῖ­ος λαμ­βά­νει τό ἕ­να δέ­κα­το ἀ­πό τούς ἀ­δελ­φούς του. Ἡ ἀ­λή­θεια εἶ­ναι, ὅ­τι ὅ­ταν τόν συ­νάν­τη­σε ὁ Μελ­χι­σε­δέκ, ὁ Λευ­ῒ ἦ­ταν ἀ­γέν­νη­τος, ἀ­φοῦ βρι­σκό­ταν ἀ­κό­μη στά σπλά­χνα τοῦ πα­τέ­ρα του. Ἐ­άν λοι­πόν ἦ­ταν τέ­λεια ἡ ἱ­ε­ρω­σύ­νη τοῦ Λευΐ, ἐ­πά­νω στήν ὁ­ποί­α ὁ λα­ός ἔ­χει στη­ρι­χθεῖ μέ­χρι σή­με­ρα, ποι­ά ἀ­νάγ­κη πα­ρου­σι­ά­ζε­ται τώ­ρα νά δι­ο­ρί­ζει ἄλ­λον ἱ­ε­ρέ­α «κα­τά τήν τά­ξη Μελ­χι­σε­δέκ» καί ὄ­χι σύμ­φω­να μέ τήν τά­ξη τοῦ Ἀ­α­ρών; Ἀ­φοῦ με­τα­τί­θε­ται ἡ ἱ­ε­ρω­σύ­νη ἀ­πό τόν Ἀ­α­ρών στόν Λευῒ ἀ­πό ἀ­νάγ­κη, ἄ­ρα γί­νε­ται ἀ­ναγ­κα­στι­κά καί ἀλ­λα­γή τοῦ νό­μου. Αὐ­τός στόν ὁ­ποῖ­ο ἀ­να­φέ­ρον­ται ὅ­λα αὐ­τά, ἀ­νή­κει σέ ἄλ­λη φυ­λή, ἀ­πό τήν ὁ­ποί­α κα­νέ­νας ἀ­πό­γο­νός της δέν ὑ­πη­ρέ­τη­σε τό θυ­σι­α­στή­ριο. Εἶ­ναι φα­νε­ρό, ὅ­τι ἀ­πό τήν φυ­λή τοῦ Ἰ­ού­δα προ­ῆλ­θε ὁ Κύ­ριός μας, στήν ὁ­ποί­α ὁ Μω­υ­σῆς δέν ἀ­να­φέρ­θη­κε κα­θό­λου. Εἶ­ναι πλέ­ον ὁ­λο­φά­νε­ρο, ὅ­τι σή­με­ρα ἀ­να­δει­κνύ­ε­ται ἄλ­λος ἱ­ε­ρέ­ας κα­τά τήν ἱ­ε­ρω­σύ­νη τοῦ Μελ­χι­σε­δέκ. Αὐ­τός εἶ­ναι ὁ Ἰ­η­σοῦς Χρι­στός καί δέν ἔ­χει δι­ο­ρι­σθεῖ προ­σω­ρι­νά μέ ἐν­το­λή ἀν­θρώ­πι­νου νό­μου, ἀλ­λά ἀ­πό τόν ἴ­διο τόν Θε­ό καί πα­ρα­μέ­νει αἰ­ώ­νιος ἀρ­χι­ε­ρέ­ας. Ὑ­πάρ­χει μά­λι­στα ἡ μαρ­τυ­ρί­α τοῦ Θε­οῦ, «Ὅ­τι ἐ­σύ δι­ο­ρί­ζε­σαι ἱ­ε­ρέ­ας αἰ­ώ­νιος κα­τά τήν τά­ξη τοῦ Μελ­χι­σε­δέκ».

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

2 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

Ἡ Ὑ­πα­παν­τή τοῦ Κυ­ρί­ου

ΣΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Ἀπό τό κατά Λουκᾶν Εὐαγγέλιο. ζ΄

(Β΄,22-40)

ΔΕΙΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΕΔΩ

Τῷ και­ρῷ ἐ­κεί­νῳ, ἀ­νή­γα­γον οἱ γο­νεῖς τό παι­δί­ον Ἰ­η­σοῦν· 

Ἐ­κεῖ­νο τόν και­ρό· 

Σα­ράν­τα ἡ­μέ­ρες με­τά τήν γέν­νη­ση τοῦ Ἰ­η­σοῦ, οἱ γο­νεῖς του τόν ἀ­νέ­βα­σαν στά Ἱ­ε­ρο­σό­λυ­μα, γιά νά τόν ἀ­φι­ε­ρώ­σουν στόν Κύ­ριο, ὅ­πως εἶ­ναι γραμ­μέ­νο στόν νό­μο τοῦ Θε­οῦ· «Κά­θε ἀρ­σε­νι­κό παι­δί, πού βγαί­νει πρῶ­το ἀ­πό τήν κοι­λιά τῆς μά­νας του, θά ἀ­φι­ε­ρώ­νε­ται στόν Κύ­ριο». Σύμ­φω­να πά­λι μέ τόν νό­μο τοῦ Θε­οῦ, νά προ­σφέ­ρουν θυ­σί­α ἕ­να ζευ­γά­ρι τρυ­γό­νια ἤ δύ­ο μι­κρά πε­ρι­στέ­ρια. Ζοῦ­σε τό­τε στά Ἱ­ε­ρο­σό­λυ­μα ἕ­νας ἄν­θρω­πος μέ τό ὄ­νο­μα Συ­με­ών, ὁ ὁ­ποῖ­ος ἦ­ταν δί­και­ος καί εὐ­λα­βής, πε­ρί­με­νε τήν σω­τη­ρί­α τοῦ Ἰσ­ρα­ήλ καί εἶ­χε δε­χθεῖ μέ­σα του φω­τι­σμό ἀ­πό τό Ἅ­γιο Πνεῦ­μα. Ἐ­πί πλέ­ον, εἶ­χε ἀ­πο­κά­λυ­ψη ἀ­πό τό Πνεῦ­μα τό Ἅ­γιο, ὅ­τι δέν θά φύ­γει ἀ­πό τήν ζω­ή αὐ­τή, πρίν νά δεῖ μέ τά ἴ­δια τά μά­τια του τόν Χρι­στό τοῦ Κυ­ρί­ου. Φω­τι­σμέ­νος τό­τε ἀ­πό τό Ἅ­γιο Πνεῦ­μα ἦρ­θε μέ­σα στόν να­ό. Ὅ­ταν οἱ γο­νεῖς ἔ­φε­ραν τόν μι­κρό Ἰ­η­σοῦ ἐ­κεῖ, γιά νά πραγ­μα­το­ποι­ή­σουν σ' ἐ­κεῖ­νον, αὐ­τό πού προ­στά­ζει ὁ νό­μος, ὁ Συ­με­ών τόν πῆ­ρε στήν ἀγ­κα­λιά του καί δο­ξο­λό­γη­σε τόν Θε­ό λέ­γον­τας· «Τώ­ρα, Κύ­ρι­ε καί Θε­έ μου, μπο­ρεῖς νά ἀ­πο­λύ­σεις εὐ­τυ­χι­σμέ­νο τόν δοῦ­λο σου ἀ­πό τήν ἐ­δῶ ζω­ή, ὅ­πως μοῦ ὑ­πο­σχέ­θη­κες. Σή­με­ρα εἶ­δαν τά μά­τια μου τόν Σω­τή­ρα τοῦ κό­σμου, αὐ­τόν πού ἑ­τοί­μα­σες νά εἶ­ναι φῶς γιά ὅ­λους τούς λα­ούς, ὥ­στε νά φω­τί­ζον­ται οἱ ἐ­θνι­κοί καί νά δο­ξά­ζε­ται ὁ λα­ός σου ὁ Ἰσ­ρα­ήλ». Ὁ Ἰ­ω­σήφ καί ἡ μη­τέ­ρα τοῦ παι­διοῦ ἀ­πο­ροῦ­σαν καί θαύ­μα­ζαν μέ τά λό­για, πού ἄ­κου­γαν γιά τό παι­δί τους. Ὁ Συ­με­ών τό­τε τούς εὐ­λό­γη­σε καί εἶ­πε στήν μη­τέ­ρα του Μα­ριάμ· «Νά, αὐ­τός θά γί­νει αἰ­τί­α νά χα­θοῦν καί νά σω­θοῦν πολ­λοί στόν Ἰσ­ρα­ήλ, για­τί θά εἶ­ναι ση­μεῖ­ο ἀν­τι­λε­γό­με­νο. Ἀλ­λά καί τήν δι­κή σου ψυ­χή θά πε­ρά­σει κο­φτε­ρό σπα­θί καί ἔ­τσι θά ἀ­πο­κα­λυ­φθοῦν μυ­στι­κές σκέ­ψεις ἀ­πό πολ­λές ψυ­χές». Ἐ­κεῖ μέ­σα στόν να­ό ἦ­ταν καί ἡ προ­φή­τισ­σα Ἄν­να, κό­ρη τοῦ Φα­νου­ήλ ἀ­πό τήν φυ­λή τοῦ Ἀ­σήρ. Αὐ­τή εἶ­χε ζή­σει μέ τόν ἄν­δρα της μό­νο ἑ­φτά χρό­νια καί εἶ­χε φθά­σει σέ με­γά­λη ἡ­λι­κί­α. Τώ­ρα χή­ρα στά ὀ­γδόν­τα τέσ­σε­ρα χρό­νια της, δέν ἀ­πο­μα­κρυ­νό­ταν ἀ­πό τόν χῶ­ρο τοῦ να­οῦ, λα­τρεύ­ον­τας τόν Θε­ό μέ νη­στεῖ­ες καί δε­ή­σεις νύ­χτα καί μέ­ρα. Ἀ­φοῦ πα­ρου­σι­ά­σθη­κε ἐ­κεί­νη τήν ὥ­ρα μπρο­στά τους, δο­ξο­λο­γοῦ­σε μέ ὕ­μνους τόν Κύ­ριο καί μι­λοῦ­σε γιά τό παι­δί σέ ὅ­λους ἐ­κεί­νους, πού κα­τοι­κοῦ­σαν στήν Ἱ­ε­ρου­σα­λήμ καί πε­ρί­με­ναν λύ­τρω­ση ἀ­πό τόν Θε­ό. Ὅ­ταν ὁ Ἰ­ω­σήφ καί ἡ Μα­ρί­α τε­λεί­ω­σαν ὅ­λα ἐ­κεῖ­να πού δι­έ­τα­ζε ὁ νό­μος τοῦ Κυ­ρί­ου, ἐ­πέ­στρε­ψαν πά­λι στήν Γα­λι­λαί­α, στήν πό­λη τους τήν Να­ζα­ρέτ. Τό παι­δί με­γά­λω­νε σω­μα­τι­κά καί δυ­νά­μω­νε πνευ­μα­τι­κά, γέ­μι­ζε ἀ­πό θε­ϊ­κή σο­φί­α καί ἡ χά­ρη τοῦ Θε­οῦ ἦ­ταν ἐ­πά­νω του.

ΠΗΓΗ