ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2020 (ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ)
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
ΤΗΝ ΤΡΙΑΚΟΣΤΗ ΤΡΙΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ Τριωδίου Α΄Τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου
ΔΕΙΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΕΔΩ
Ὁ Τιμόθεος ἀντάξιος μαθητής τοῦ Παύλου
Πρός Τιμόθεον Β΄ Ἐπιστολῆς Παύλου (Γ΄,10-15)
Τέκνον Τιμόθεε, παρηκολούθηκάς μου τῇ διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ·
Παιδί μου Τιμόθεε·
Ἐσύ ὁ ἴδιος ἔζησες κοντά μου, παρακολουθώντας τήν ἀληθινή διδασκαλία. Εἶδες τόν
τρόπο τῆς ζωῆς μου, διέκρινες τίς ἁγνές προθέσεις μου. Διαπίστωσες τήν γνήσια πίστη,
τήν ἀπέραντη μακροθυμία, τήν πλούσια ἀγάπη καί τήν καρτερική ὑπομονή μου. Ἔζησες
τούς διωγμούς καί τά παθήματα, αὐτά πού μοῦ συνέβησαν στήν Ἀντιόχεια, στό Ἰκόνιο,
στά Λύστρα. Ἀλήθεια, τί δέν ἔπαθα γιά τόν Χριστό! Πόσους διωγμούς δέν ὑπέφερα γιά χάρη του!
Πάντοτε ὅμως ὁ Κύριος ἦταν δίπλα μου καί ἀπό ὅλους μέ ἀπάλλαξε. Τώρα λοιπόν, ὅσοι θέλουν
νά ζοῦν σύμφωνα μέ τό εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, δέν θά καλοπεράσουν στήν ἐδῶ ζωή. Θά
καταδιωχθοῦν ἀπό ἄπιστους, θά ὑποφέρουν θλίψεις καί πειρασμούς. Ἀντίθετα οἱ κακόψυχοι καί οἱ
ἀπατεῶνες, θά καλοπεράσουν στήν ἐδῶ ζωή. Στό τέλος ὅμως θά ὁδηγηθοῦν στήν καταστροφή, ἀφοῦ
ξεγελάσουν πρῶτα τόν ἑαυτό τους καί ἔπειτα τούς ἄλλους. Ἐσύ ὅμως, Τιμόθεε, νά μένεις σταθερός
σέ ὅσα ἔμαθες καί πίστευσες. Νά μήν ξεχνᾶς ποτέ, ποιός ἦταν στήν πίστη ὁ δάσκαλός σου.
Νά θυμᾶσαι πάντοτε, ὅτι ἀπό τά παιδικά σου χρόνια διδάχθηκες τήν Ἁγία Γραφή. Αὐτή ἔχει τήν
δύναμη, ἀφοῦ ἐσύ πιστεύεις στόν Ἰησοῦ Χριστό, νά σέ φωτίσει καί νά σέ ὁδηγήσει στήν σωτηρία.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
ΔΕΚΑΤΗ ΕΚΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ
Κυριακή Τελώνου καί Φαρισαίου
ΔΕΙΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΕΔΩ
Ἡ παραβολὴ τοῦ τελώνη καὶ τοῦ Φαρισαίου
Ἀπὸ τὸ κατὰ Λουκᾶν Εὐαγγέλιο. πθ΄
(ΙΗ΄,09-14)
Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν·
Εἶπε ὁ Κύριος τὴν παραβολὴ αὐτή·
Σὲ κάποιους ἀνθρώπους, ποὺ εἶχαν μεγάλη ἰδέα γιὰ τὸν ἑαυτό τους καὶ περιφρονοῦσαν
τοὺς ἄλλους. «Δύο ἄνθρωποι ἦρθαν καὶ μπῆκαν μέσα στὸν ναό, γιὰ νὰ προσευχηθοῦν. Ὁ ἕνας
ἦταν Φαρισαῖος καὶ ὁ ἄλλος τελώνης. Ὁ Φαρισαῖος, ἀφοῦ ἔπιασε μιὰ καλὴ θέση μπροστά,
ἄρχισε ἀμέσως νὰ προσεύχεται γιὰ τὸν ἑαυτό του· “Θεέ μου σ’ εὐχαριστῶ! Ἐγὼ δὲν εἶμαι
σὰν ὅλους τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, ποὺ εἶναι πλεονέκτες, ἄδικοι, μοιχοί. Οὔτε πάλι εἶμαι
σὰν αὐτὸν ἐδῶ τὸν τελώνη. Ἐγὼ νηστεύω δύο φορὲς τὴν ἑβδομάδα καὶ ἐπὶ πλέον προσφέρω στὸν
ναὸ τὸ δέκα τοῖς ἑκατὸ ἀπὸ ὅλα τὰ ὑπάρχοντά μου”. Ὁ τελώνης ἀντίθετα, ἀφοῦ γονάτισε κρυφὰ
πιὸ πίσω σὲ μιὰ γωνιά, δὲν τολμοῦσε νὰ σηκώσει τὰ μάτια του στὸν οὐρανό. Χτυποῦσε μόνο
τὸ στῆθος του, λέγοντας· “Θεέ μου, συγχώρεσέ με, γιατὶ εἶμαι ἄνθρωπος ἁμαρτωλός”». Ὅταν
ὁ Χριστὸς τελείωσε τὴν παραβολή, τοὺς εἶπε· «Σᾶς διαβεβαιώνω λοιπόν, ὅτι ἀπὸ τοὺς
δύο ἀνθρώπους, ποὺ μπῆκαν μέσα στὸν ναὸ γιὰ προσευχή, ὁ τελώνης ἔφυγε δικαιωμένος γιὰ
τὸ σπίτι του καὶ ὄχι ὁ Φαρισαῖος. Κάθε ὑπερήφανος ἄνθρωπος, ποὺ ὑψώνει τὸν ἑαυτό του,
σίγουρα θὰ ταπεινωθεῖ, ἀφοῦ θὰ κατακριθεῖ ἀπὸ τὸν Θεό. Κάθε ταπεινὸς ὅμως ἄνθρωπος
θὰ ὑψωθεῖ, ἀφοῦ θὰ δικαιωθεῖ ἀπὸ τὸν Θεό».